Meeroken

Afgelopen weekend waren mijn schoonouders 40 jaar getrouwd. Mijn schoonfamilie zijn echte Brabanders; op het dorp geboren, familie woont in de achtertuin of een straat verderop en er is heel veel gezelligheid (lees wijntjes, clubjes, feestjes). Ze doen ook aan een ander typisch Brabants gebruik, ze roken. De hele familie rookt al meer dan 40 jaar. Als ze bij elkaar komen stomen ze er lustig op los en binnen een uur staat de kamer blauw.

Het 40-jarig huwelijk werd gevierd met een groot feest in hun huis. En toen zat ik met een dilemma. Normaal gesproken had ik geen problemen om in een rokerige ruimte te staan. Sterker nog, mijn hele studententijd heb ik in rokerige kroegen/restaurants doorgebracht. Het is nog niet zo heel lang geleden dat iedere kroeg blauw stond. Toch, ik ben het niet meer gewend. En...ik ben nu zwanger. Uiteraard heb alle belerende verhalen gelezen hoe ik gezond zwanger moet zijn. Wat ik het beste voor mijn kind kan doen en laten. Roken of meeroken mag beslist niet. Uiteindelijk had ik bedacht dat 1 avond in de rook staan niet zo erg zou zijn. Bovendien zou ik veel buiten staan en op tijd naar bed gaan. Zo kon ik de schade beperken.

Het was een heel gezellig feest met heerlijk eten. Eten wordt belangrijk als je niet kan drinken :). Ik ben de hele avond gefeliciteerd met mijn zwangerschap en dat was zalig. Evengoed staken de gasten naast me een sigaret op die zwierig in mijn gezicht werd gehangen. Tegen 11 uur had ik een schorre stem en prikkende ogen dus vond ik het genoeg geweest.

De volgende ochtend kwam iedereen brak naar beneden en werden de eerste koffie’s geserveerd. Alles was doorgelucht en de meeste rook was wel weg. Bij het terugzetten van de meubels mocht ik beslist niet helpen van mijn schoonmoeder. Tillen en zwanger zijn gaat niet samen bij haar. Als we even later bijkomen met nog een kop koffie, steekt mijn schoonvader een sigaret op. Ik ben naar boven gegaan met een slappe smoes dat ik nog wat spullen moest pakken. Mijn smoes kwam niet heel goed over. Gek hè, van een stoel sjouwen is een zwangere vrouw of ongeboren kind nog nooit slechter van geworden, maar van (mee)roken wel. Toch, van hen mag ik niet sjouwen, maar wel in de rook staan.

Ik heb een hele dag nodig gehad om te bekomen van al die rook. Ik was misselijk. Daarnaast was ik ontzettend boos op mezelf. Dat ik daar gestaan had en het gewoon uitgezeten heb. Ik voelde me schuldig en dom. Ik denk heus niet dat mijn kind nu onherroepelijk beschadigt is, maar hoe zit het met alle andere feestjes? en hoe moet dat later als het kind er is? Voorlopig kan ik 2 regels verzinnen; 1] Roken mag bij ons niet binnen en 2] Niet roken in de buurt van het kind. Hoe ik een volgend feestje of bezoek ga tackelen, denk ik nog verder over na.