Hanna geboren!!

Gisternacht om half 5 is ze dan geboren! Na een snelle en heftige bevalling was Hanna er. Gisteren vooral met familie de komst gevierd. Vandaag aan het bijkomen.

Voorweeetjes

Vanochtend ben ik een beetje teleurgesteld. Gisteravond werd ik rond 3 uur wakker. Ik verbaasde me dat ik niet weer in slaap viel na het gebruikelijke wc-bezoekje. Toen merkte ik op dat ik een menstruatiekramp-achtige golfen had, die af en toe op kwamen zetten. Geen echte weeën uiteraard, maar ik dacht na 2 uur toch dat HET begonnen was. Helaas ben ik weer in slaap gevallen en zijn de krampen weggegaan. He, jammer.

Na 40 weken en 3 dagen zwanger te zijn, ben ik het niet perse beu. Ik heb meer zin in de volgende fase en ik merk dat ik nu aan het wachten ben. Ik heb geen afspraken meer gepland en geen to-do lijstjes die ik met voldoening kan afstrepen. Genoeg dingetjes te doen, natuurlijk. Ik merk dat ik toch geleefd heb naar 26 augustus en nu loopt de planning uit :)

Wat erbij komt deze week, is dat ik geen controle afspraak heb staan bij de verloskundige. Door vakanties zijn er geen verloskundigen op de praktijk bij mij in de buurt. De andere locatie kan alleen bereikt worden met de auto en die gaat met mijn man mee naar het werk. In het begin was mij belooft dat ik altijd bij de locatie bij mij in de buurt terecht zou kunnen. Halverwege heb ik dit nog eens aangekaart, omdat ze me helemaal naar de verre locatie lieten gaan waar ik met de bus, tram en 10 minuten lopen alleen kan komen. Helaas blijkt nu weer dat ze hun belofte niet nakomen.
Het ging zo; bij mijn laatste afspraak, werd de situatie duidelijk. Zonder blikken of blozen liet de verloskundige me gaan, zonder een afspraak. Mijn moeder was behoorlijk ongerust hierover. Dus had ik in een mailtje aangegeven dat ik toch graag een afspraak wilde hebben (telefonisch uiteraard onbereikbaar). Het is tenslotte mijn 40-ste week. Na 2 dagen werd ik er pas over terug gebeld. Even vrolijk bood ze 2 opties aan op de onbereikbare locatie. Of ik mocht gelijk langskomen; toen stond ik op de verjaardag van mijn zus, dus even zo gemakkelijk hing ze op zonder een afspraak met me te maken. Idioot, hè. Ik voel me echt een nummertje bij ze. Anders kijken ze toch in hun agenda en de zwangeren die ze hebben lopen op dat moment. Of ze hadden het van te voren bij me aangekaart. Nee, hun mening is dat het hen moet uitkomen en ik moet me maar ik allerlei bochten wringen. Zelfs het openbaarvervoer waarbij ik 10 minuten moet lopen, vond ze een optie. Ik red het einde van mijn eigen straat niet eens meer! Het jammere vind ik ook dat ze 2 keer een belofte hebben gemaakt dat ik altijd op mijn locatie terecht zou kunnen. Als ze nu eerlijk waren geweest, had ik een andere keuze kunnen maken. Dan was ik geswitcht van praktijk. Het moge duidelijk zijn dat ik heb gekozen voor de verkeerde verloskundigepraktijk, alleen kan ik daar nu niets meer aan doen...Hoewel, mijn moeder heeft al gezegd dat ze hoopt de verloskundige niet tegen te komen. Ik weet ook zeker dat ze haar mond dan niet houdt :)

Uitgerekend

Ja, ja, vandaag ben ik precies 40 weken zwanger! Er zijn geen voortekenen dus ik zal niet bevallen op de verjaardag van mijn zus. Pfeew. Ik maakte me daar een beetje zorgen om.

Vrijdag Favorieten

Ik moet toegeven dat het altijd fijn is mijn Vrijdag Favorieten weer samen te stellen. Met een kop koffie ga ik alle lekkere ideeën en foto's die ik in de week verzameld heb, nog eens na. Na de bevalling zal ik er weinig tijd voor hebben (vrees ik). Aanstaande zondag ben ik uitgerekend, dus het word wel heel spannend onderhand...
Fijn weekend!

Favoriete ochtend-koffie.

Favoriete zonde voor bij de koffie.

Favoriet baby-meisje.

Favoriet badspullen.

Favoriet werpgoud idee.

Ziekenhuistas

Soms moet ik wel lachen om mezelf. Zo heb ik sinds enkele weken mijn 'vluchtkoffer' klaar staan. Voor de vulling heb ik ter inspiratie op internet gekeken. Daar vond ik geen gebrek aan lijstjes en adviezen wat er allemaal in die tas moet. Dus ik, met mijn verstand uit het raam, heb alles verzameld en ingeslagen.

Wat er vaak aangeraden wordt is duivensuiker (dextroenergie). Het idee is dat je op moeilijke momenten snel suiker tot je kan nemen, zodat je de kracht hebt om door te zetten. Het stond serieus op mijn boodschappenlijstje voor de Albert Heijn. Voor het schap bedacht ik me nog net dat ik ditzelfde advies had gekregen voor mijn eindexamen op de middelbare school. Ik ben daar behoorlijk misselijk van geworden. Ik eet namelijk normaal gesproken helemaal geen druivensuiker! In plaats daarvan heb ik fruitella meegenomen :) Slaat ook nergens op. Wellicht associeer ik een tas inpakken met vakantie gaan en vroeger hadden wij altijd fruitella op de achterbank.

Veelvuldig had ik ook gelezen dat ik warme sokken moest inpakken. Veel vrouwen krijgen namelijk koude voeten tijdens de bevalling en dat werkt de voortgang tegen. Ik moest even zoeken in mijn kast waar mijn winter sokken lagen. Het is tenslotte zomer...Hoe ik koude voeten ga krijgen met dit weer is me een raadsel. Van wanhoop steek ik mijn oververhitte voeten in koude voetenbaden, omdat het anders niet te harden is. Maar ik heb een stel warme sokken in mijn ziekenhuistas zitten, just in case.

Voor rugweeën, las ik, is een warme kruik verlichtend. Nu heb ik een kruik die ik in de hele koude wintermaanden gebruik. Hij vulde wel een kwart van mijn tas. Uiteindelijk heb ik deze kruik er toch maar weer uitgehaald. Vanwege het warme weer kan ik me niet voorstellen dat ik een kruik in mijn rug ambieer en bij de ziekenhuisvoorlichting begreep ik dat ze kruiken in huis hebben. Met de kruik weg, blijft er tenminste nog ruimte over voor verse kleren voor mijn man en mij :)

Voetenbadje

Afgelopen weekend bewees maar weer dat moeders het beste advies geven. Op het feestje van mijn zus probeerde ik me zo koel mogelijk te houden. Om de hitte te lijf te gaan, zat ik in de schaduw, bleef ik uit de buurt van rennende kinderen, dronk veel water en af en toe hield ik mijn polsen onder koud water. Ik slaagde redelijk. Halverwege het feestje kwam mijn moeder op het lumineuze idee om een emmer met koud water te pakken voor mijn voeten. Dat was lekker! Ik kan iedere zwangere aanraden om met deze warme temperaturen heerlijk met de voeten in een koud badje te gaan zitten. Ik knapte helemaal op. Met mijn voeten koud en afgekoeld was ik heerlijk ontspannen en heb ik nog uren doorgekletst.

Zondag had ik weer een feestje. Mijn moeder belde nog om te zeggen dat ik me niet moest schamen en gewoon om een voetenbadje moest vragen. Begrijpt iedereen, als je 39 weken zwanger bent! en weer was het zooo comfortabel. Als een plantje met de wortels in het water. Ik ben veel langer gebleven dan gepland, maar ik zat ook zo lekker. Als het zo warm is, zou eigenlijk iedereen een badje moeten hebben. Dan zit het hele gezelschap er een stuk ontspannender bij!

Dus mijn tip van de dag is; ga lekker met je voeten in een koud badje en pak er een lekker boek of tijdschrift bij, aaahhhhh.

Vrijdag Favorieten

Na 2 weken geen favorieten gepost te hebben, heb ik hieronder weer een stapel favorietjes geplaatst. Het is raar, maar des te meer vrije tijd, des te minder ik eraan toe kom om op vrijdag te posten. Vandaar dat ik deze week een extra uitgebreide set heb voorbereid (wie weet is het mijn laatste voor de bevalling).
enjoy!

Favoriete New Born baby's.

Favoriete snackjes.

 Favoriete grapjes.

ZZZZzzzzzzz

Wat slaap ik veel deze week! Precies vanaf zondag (38 weken) is mijn energieniveau weer een puntje gedaald. Afgelopen maandag volgde ik mijn ritme (wakker worden, yoghurt, yoga, wat rommelen, activiteit, slapen, activiteit, avondeten). Maar bij mijn eerste activiteit (naar de stad) werd ik in de hema duizelig en was het me duidelijk dat ik naar huis moest. Uiteindelijk bleek ik last te hebben van mijn lage bloeddruk. Zal wel te maken hebben met het warme weer van deze week. Dus gelijk dropjes gekocht om me op te krikken en dat helpt. Het is tegenstrijdig, omdat er zoveel gelet word op hoge bloeddruk. Dat is natuurlijk ook veel gevaarlijker, maar ik kan echt flauwvallen als ik lage bloeddruk heb en dat lijkt me ook niet handig tijdens de bevalling...

Dus met dropjes en rustig aan doen, kom ik nu mijn dagen door. Gek genoeg verveelt het nog niet. Mijn verloskundige probeerde sporen te ontdekken dat ik 'klaar' was met de zwangerschap. Dat is namelijk een teken dat de bevalling zich binnenkort aandient. Dat is dus nog niet het geval.

Ondertussen spatten mijn schoonouders bijna uit elkaar. Zij kunnen niet wachten. Iedere dag word er met mijn man gebeld. Laatst kregen we zelfs het verzoek alvast te bellen als de bevalling begonnen was. Dat lijkt ons geen goed idee. Stel je voor dat het nog 3 dagen duurt en zij zitten al die tijd op de gang.

Van het weekend heb ik nog 2 feestjes. Beide zijn in een andere stad. Van mijn zus wil ik niet missen en het andere feestje is van mijn schoonfamilie. Die willen me nog even showen. Zolang we het kort houden, vind ik het prima. Mijn redenatie is dat ik nog alle tijd heb om naar huis te gaan als de bevalling zich aankondigt. Van wat ik nu allemaal gelezen en gehoord heb, duurt het wel even voordat de baby er is. Waarop mijn moeder zei dat ik best van de vluchtstrook gebruik mag maken als er file staat. en daar had ik dus weer niet aan gedacht; file. Ach, het loopt allemaal wel los. ik kan me er niet zo druk meer om maken...

Bevallingsplan

Alle groei-emails (van de pampers, Wij, Nutricia, enz, enz...) vertelde mij dat het tijd was om een bevallingsplan op te stellen en deze te bespreken met de verloskundige. Met een aantal voorbeelden in de hand, heb ik een plan opgesteld.

Op zich staat er niets speciaals in mijn plan. Maar door er bezig mee te zijn geweest en het op een rijtje te hebben gezet, ben ik me bewuster geworden wat ik wil in een bevalling. Ik weet nu ook van mezelf dat ik een behoorlijk wantrouwen heb richting medisch personeel. De rode draad in mijn plan komt neer op het feit dat ik wil dat er niets gebeurd zonder overleg en dat ik alle opties voorgelegd wil krijgen.

Het plan heb ik eerst doorgenomen met mijn man. Achteraf zeer nuttig, want hij ziet toch een paar zaken anders. Een voorbeeldje; ik had geschreven dat hij bij mij zou zijn bij een eventuele keizersnede. Hij vond het niet nodig om te zien hoe ik opengesneden zou worden. Blijkbaar wist hij niet hoe een keizersnede wordt uitgevoerd. Dat verbaasde mij weer, want we hebben toch behoorlijk wat bevallingen op tv gezien, inclusief keizersnedes. Zo zie je maar weer, mannen krijgen toch veel minder mee omtrent baby's en geboortes. Na wat uitleg wilde hij er toch bij zijn. Toch prettig om dit gesprek rustig van te voren te hebben in plaats op moment supreme.

Gisteren hebben we het plan doorgelopen met de verloskundige. Ik heb de indruk gekregen dat we op 1 lijn zitten. Hun grondslag is ook dat ze niets doen zonder overleg. Fijn. Over 1 wens kon ze gelijk zeggen dat daaraan niet voldaan zou gaan worden. Ik vind het prettig dat ze daar eerlijk over is. Ik wilde namelijk een ervaren gynaecoloog als ik overgedragen zou worden en geen arts in opleiding. In mijn ziekenhuis staat geen enkele gynaecoloog in de verloskamers, dat zijn uitsluitend 'leerlingen'. In het voortraject heb ik een paar rare ervaringen gehad met ai's en die wil ik graag voorkomen. Mijn moeder vind dat ik toch wel een beetje meer vertrouwen mag hebben in het medisch personeel. Waarschijnlijk heeft ze gelijk.
Daartegenover staat dat ik net weer een bevallingsplan heb gelezen waarin aangegeven werd dat de anesthesist niet aanwezig was (tja, weekend) en dat ze 75 minuten heeft moeten wachten op een ruggenprik. Dat gaf ik ook aan toen mijn verloskundige mij vertelde dat ik altijd om een ruggenprik kon vragen. Ze kon natuurlijk niet veel anders dan vertellen dat dit niet zo hoort. Dat snap ik ook wel, maar wat heb ik daaraan als ik daar lig. Het is duidelijk dat ik nog aan dat vertrouwen moet werken. Tenslotte is er een hoop ervaring en al mijn verloskundigen hebben me tot nu toe met veel kennis en aandacht begeleid!

Ik zou zeker aanraden om een plan op te stellen. Meer voor jezelf dan voor anderen. Het helpt om je gedachten vorm te geven en op 1 lijn te komen met je partner en verloskundige. Hieronder een paar links die ik nuttig vond bij het opstellen:
- www.knov.nl
- www.cicli.nl

Skippybal

De weken vliegen voorbij en ik zie er ondertussen uit alsof ik een skippybal heb ingeslikt. De weegschaal geeft 15 extra kilo's aan. Gelukkig zit het meeste in mijn buik en de rest is ongeveer gelijk verdeeld over mijn lichaam. Vorige week heb ik het fotoboek van New York afgerond. Op 1 foto toon ik trots mijn buik. Daar moet ik nu wel om lachen, want dat is echt niks vergeleken met mijn huidige! en ik was er toen nog wel zo blij mee en ik vond dat ik heeeel duidelijk zwanger was.

Ik ben blij dat ik de fotoshoot aan het begin van mijn verlof heb gedaan. Toen was de buik nog 'leuk'. Nu waggel ik door het huis en rek al mijn truitjes uit. De foto's zijn heel mooi geworden. Ik moet nu alleen nog bedenken wat ik met de foto's ga doen. Het zijn geen foto's die ik zomaar in mijn kamer ophang. De babykamer is een optie, alleen weet ik nog niet hoe.

Volgens mij App, is de baby nu ongeveer wel uitgegroeid. Ze komt nog maar 30gram per dag aan. Dat is nog best redelijk wat; komt neer op 200gram per week. Gelukkig heb ik nog wat grote truien in mijn kast liggen :)

Voldragen

Ja, ja vandaag ben ik precies 37 weken zwanger. Officieel is mijn meisje nu voldragen. De bevallingen kan zich ieder moment aankondingen ;). Toch denk en hoop ik dat het nog 3 a 4 weken duurt voor ze echt daadwerkelijk komt.

Of het nu het vrij zijn/thuis zitten is of de zwangerschap, ik slaap heeeel veel. Na een simpel tripje naar de stad, heb ik een middagdutje nodig. Als ik terugkom van de supermarkt, gaan de beentjes even een uurtje omhoog. Zo vliegen de dagen wel voorbij. Iedere dag kan ik 1 a 2 activeiten plannen en de rest 'rust' ik. Vreemde gewaarwording. Ik geniet er wel van. Vandaar dat ik het prima vind als deze staat nog een paar weken duurt. Ik vind het heerlijk om de tijd te hebben, alle ruimte om zaken te regelen/halen, boekjes te lezen, spelletjes op mijn iPhone te spelen en yoga te doen. Deze situatie is uniek en komt nooit meer terug (zelfs bij een tweede zwangerschap loopt er al een kind rond). Hier wil ik zo lang mogelijk van profiteren!

9 maanden

Whoehoe...ik ben nu 36 weken zwanger, wat zich vertaald naar 9 maanden. Voor mannen is deze informatie zeer verwarrend. Tenslotte word er altijd gezegd dat een zwangerschap 9 maanden duurt. Bij mensen dan. Hoezo heb je dan nog een maand over?
.
Enfin, ik heb nog 4 weken te gaan tot mijn uitgerekende datum. Ik ben al 2 weken met verlof en ik vind het heerlijk. Ik ben zaken aan het regelen, kopen en opruimen. Tussendoor heb ik gezellige afspraakjes en middagdutjes. Vooral dat laatste heb ik wel echt nodig. Dat zwanger zijn vraagt de nodige energie. Toen ik vorige week in Antwerpen had gewinkeld, heb ik de dag daarna aan 1 stuk door geslapen. Ik ben mijn bed nog even uitgekomen voor de wekelijkse yoga. Ook die nacht heb ik als een blok geslapen.

Ik kan het uiteraard niet plannen, maar ik zou het zeer relaxed vinden als ze nog even in mijn buik blijft zitten. Begin september mag het van mij gebeuren. Ik denk dat ik dan alle zaakjes wel op orde heb en genoeg uitgerust ben om aan de 'drukke' periode te beginnen.

Vrijdag Favorieten

Deze zinderende warme week ik snel voorbij gevlogen. Naast genieten van het zomerse weer in de tuin, heb ik een dag achter mijn neefje aangerend en een volle dag in Antwerpen rondgestruind op zoek naar de beste baby deals. Van al die drukte moest ik vandaag wel even bijkomen :).
Hieronder wat verfrissende favorieten van deze week, om nog even af te koelen voor het weekend.
Enjoy!

Favoriet afkoel-ijsje.

Favoriet afkoel-drankje.

Favoriete voornemen.

Favoriet hapje in de zon.

Favoriet babybed aankleding (gescoord in antwerpen).

Namen

We zijn er zo goed als uit. We weten in ieder geval wat de voor en achternaam gaat zijn van onze kleine spruit. Dat vind ik al heel wat. Met de naam vastgesteld, wordt ze ook wel heel echt. Ze is nu geen ongedefinieerde 'het' meer in mijn buik, maar mijn kleine meid.  

Vanaf de 20ste week hebben mijn man en ik er een sport van gemaakt om iedere dag een zo'n afschuwelijk mogelijke naam te verzinnen. We werden dan wakker en dan zei mijn man; en hoe gaat het met Shalita? en als ik thuis kwam zei ik dat Nanda veel bewogen had die dag. We hebben hier veel lol om gehad.

Toch moesten we ergens serieus worden. Ik heb vele sites en boeken doorgespit. Mijn man zat 's avonds op de bank namen te spuien. Soms waren we zo diep verzonken dat we opeens allerlei gekke namen een goede optie vonden. Die vielen later, toen we weer nuchter waren, direct af. We hielden lijstjes bij. Soms kwam er eentje bij en soms viel er weer eentje af. Een paar waren constant. Op een dag liep ik naar mijn man en ik zei; volgens mij moeten we haar gewoon <naam> noemen. Ja, zei hij. Dat is een mooie naam die we allebei leuk vinden. Dat was dus dat.

De naam voldoet niet aan al onze criteria. Tja, je kunt niet alles hebben. Ik ben er blij mee en ik vind dat het goed bij ons past. Het enige heikel puntje wat nu nog overblijft is de optionele tweede en derde naam. Zullen we vernoemen of laten we dat achterwege? Ik vind eigenlijk de naam van mijn schoonmoeder niet mooi (ja, ik voel me er enorm schuldig onder). Wil ik die dan vereeuwigen in de naam van mijn dochter? Wat ben ik toch een bitch, hé. En mijn moeder 'heeft' al een kleinkindje. Ik vrees dat ik neig naar niet vernoemen. Dat is wel een teleurstelling voor mijn schoonmoeder. Zij heeft beide zoons plechtig vernoemd en gedoopt/gevormd/enz. Ik zou dan niet vernoemen en niet dopen. Ai, ai, ai. Enige troost is dan dat de voornaam een gedeelte is van haar officiële naam. Dus dan kan ze zich toch een beetje vernoemd voelen :).

Vrijdag Favorieten

Mijn allereerste verlofweek zit er alweer op. Je zou zeggen dat ik zeeën van tijd heb om te bloggen, alleen ben ik nog nooit zo druk geweest :). Kraamzorg op visite, intake bij de opvang, foto-shoot, vriendin + dochter op bezoek en dan nog alle gewone dingetjes zoals wassen, supermarkt, enz. Heerlijk zo'n verlof, dat had ik jaren eerder moeten doen....
Zoals gebruikelijk hieronder mijn favorieten van deze week.
fijn weekend!

Favoriet moeder - dochter moment (voor de volgende keer :)

Favoriet wegdroom-moment.

 

Favoriete bloemen.

 

Favoriet lunch-idee.

Favoriete realiteits-check.

Samen wakker worden

In de ochtend worden mijn baby en ik samen wakker. Zodra ik mijn ogen open doe, is ze lekker aan het schoppen of draait ze haar kontje. Ik vind het gezellig. Laatst dacht ik; als ze dadelijk geboren is, dan word ik nooit meer zo wakker. Dat zou ik best jammer vinden. Over 6 weken vind ik het waarschijnlijk wel welletjes en wil ik dat ze eruit komt. Voorlopig vind ik het leuk met z'n tweetjes!

Foto-shoot

De foto-shoot is geboekt, hoor! Volgende week woensdag ga ik naar de fotograaf om mijn zwanger-zijn vast te leggen. Ik ben geen ster voor de camera, dus heb ik flink gezocht naar voorbeelden. De meeste vind ik wat afgezaagd en ik wil juist wat bijzondere foto's. Hieronder een greep uit de mijn inspiratie foto's.
Of kijk hier naar foto's van zwangere celebrities.

De lachende zwangere

Het gekke is, ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als tijdens mijn zwangerschap. Vaak hoor en lees ik over zwangerschapskwalen. Pijnlijke rug, bekkeninstabiliteit, hoge bloeddruk en ook de nog serieuzere klachten zoals zwangerschapsvergiftiging. Ergens heb ik daarom altijd rekening gehouden dat zwanger zijn, moeite kost. Nu ik bijna bij het einde ben, kan ik voor mezelf concluderen dat ik me juist beter voel dan normaal.

Mijn moeder schijnt dat ook te hebben gehad. Ze werd altijd de 'lachende zwangere' genoemd. Ook ik hoor vaak in mijn omgeving dat ik zoveel meer lach. Fijn om te horen (hoewel, was ik zo chagerijnig voorheen, dan).

Wat minder is, is dat (voornamelijk mijn mannelijke) collegas er van uit gaan dat ik niets meer zou kunnen. Voorbeeld? Nou, ik stond bij de lift en kreeg uit het niets de opmerking dat zwanger zijn vast heel zwaar is en bij het lopen naar de teammeeting gingen ze ervanuit dat ik niet met de trap zou kunnen. Dat ik uberhaubt nog liep! Een andere collega schetste het beeld dat ik thuis mijn man alles liet doen en ik op de bank zat orders te geven. Echt, waar halen ze deze ouderwetse opvattingen toch vandaan. Er is voor hen een hele duidelijke link tussen zwanger zijn en niets meer kunnen.

Ondertussen geniet ik van een heerlijke zwangerschap en over een weekje begint mijn verlof. Ben ik ook gelijk verlost van die rare opmerkingen!

Vrijdag Favorieten

Er is weer een week gekomen en gegaan. Wat gaat de tijd toch snel! Nog maar 1 weekje werken en dan ga ik al met zwangerschapsverlof. Daar heb ik enorm veel zin in :). Zoals vanouds hieronder mijn favorieten van deze week.
Enjoy!

Favoriete zwangerschaps-look.

 

Favoriet koffie-momentje.

 

Favoriet kleuter-meisje.

Favoriete gezonde snack.

Favoriete niet-zo-gezonde snack.

Vernoemen

Wat vind ik het lastig om een naam te bepalen voor onze kleine! Onze eisenlijst is ook niet gering. Uiteraard willen we dat het een mooie naam is, internationaal goed ligt, krachtig/pittig, het liefst kort, een bestaande naam (dus geen verzonnen klanken bijelkaar en dat een naam noemen), een lieve verkorting heeft voor de babyjaren, niet in de top 10 staat en ook nog niet in onze omgeving voorkomt. Zo, bescheiden lijstje, he :).

Van de week heeft mijn zus een deal met ons afgedwongen. Als de baby op haar verjaardag komt, dan zullen we haar vernoemen. Ik ben namelijk op haar verjaardag uitgerekend en ze was in een jolige bui. Het schijnt dat 5% daadwerkelijk op de uitgerekende datum bevalt, dus de kans dat de deal van kracht komt, is niet heel groot. Jammer eigenlijk. Ze heeft een mooie naam en dan ben ik van mijn dilemma af!

Ook weet ik nog niet of we haar de namen van de omas meegeven. Mijn zussen hebben dat wel gedaan. Mijn schoonmoeder zou het zeker waarderen. Zelf heeft ze haar kinderen ook vernoemd, mijn ouders weer niet. Lastig allemaal.

Ik heb nog 8 weken en dan zullen we toch echt een naam moeten hebben. Hoewel, grieken geven pas een naam bij de doop en tot die tijd heet de baby gewoon baby.

Vlekken

Vandaag zat ik om mijn werk voor de computer toen ik weer witte vlekken voor mijn ogen kreeg. Ik bedoel niet kleine vlekjes, maar echt lichtflitjes die het onmogelijk maken dat ik nog iets kan lezen op mijn computerscherm. De letters danste voor mijn ogen. Het gekke was dat ik dit gisteren ook al een paar keer had gehad. Na een kwartiertje verdwijnen ze weer.

Ik vond het best raar dus ging ik googlen op vlekken en zwanger. Daar kwam ik al snel verhalen tegen dat het een HELLP kenmerk was. O, jee! Acute HELLP kan dodelijk zijn voor moeder en kind, dus ik schoot een beetje in de paniek modus.

Voor de zekerheid heb ik een email gestuurd naar de verloskundige. Gelukkig stelde ze me vrij snel al weer gerust. Bij HELLP voel je je echt beroerd en zijn er tal van andere kenmerken, zoals tintelende handen, bandpijn en misselijk. 1 kenmerk op zich is dus geen aanleiding om te denken dat je HELLP hebt.

Ik heb het mezelf vandaag bijhoorlijk spannend gemaakt. Ik ben wel blij dat ik een check bij de verloskundige heb gedaan. Daar zijn ze voor, tenslotte.

Volle kast, niets om aan te trekken...

Mijn buik is behoorlijk gegroeit. Dat is goed nieuws, behalve voor mijn garderobe. Kon ik voorheen nog best veel van mijn shirtjes aan, nu blijven ze halverwege mijn buik steken. Gevolg; s ochtends een half uur voor de kast om te beslissen wat ik toch aan zal trekken. Hopeloos kijk ik naar mijn volle lades waarvan de inhoud te klein is, raar valt, niet meer dicht kan of veel te casual is voor mijn werk.

Om er wat aan te doen ben ik toch maar gaan shoppen in een zwangerschapswinkel. Ik wilde eigenlijk niet gaan, want ik ben nog maar 3 weken op kantoor. Ik heb flink ingeslagen, maar dat hielp deze week niet. In de meeste aanschaffen zie ik er uit als een moeke. Enorme buik, niet flaterend en eigenlijk niet mijn stijl. Die zwangerschapskleding is ook zooo tuttig. Een stijlvolle jurk, topje of bloes is niet te krijgen. Rekken vol met kleuren explosies alsof we allemaal 12 zijn, werkeloos en hippie. Zucht.

Dus doe ik het toch maar met wat ik al had en ga mijn aanwinsten weer terug brengen :).

Vrijdag Favorieten

Hoera! het is weer vrijdag. Ik hoop dat iedereen net zo'n fijne week heeft gehad als ik. Volgens goed vrijdag gebruik, hieronder mijn favorietjes van deze week.
Heel fijn weekend.

Favoriete craving.

Favoriet all-time voorlees verhaal.

Favoriet baby shower idee.

Favoriet Mmhmm-moment.

Favoriet baby-foto idee (op de foto met je zwangerschaps-craving).