9 maanden

Whoehoe...ik ben nu 36 weken zwanger, wat zich vertaald naar 9 maanden. Voor mannen is deze informatie zeer verwarrend. Tenslotte word er altijd gezegd dat een zwangerschap 9 maanden duurt. Bij mensen dan. Hoezo heb je dan nog een maand over?
.
Enfin, ik heb nog 4 weken te gaan tot mijn uitgerekende datum. Ik ben al 2 weken met verlof en ik vind het heerlijk. Ik ben zaken aan het regelen, kopen en opruimen. Tussendoor heb ik gezellige afspraakjes en middagdutjes. Vooral dat laatste heb ik wel echt nodig. Dat zwanger zijn vraagt de nodige energie. Toen ik vorige week in Antwerpen had gewinkeld, heb ik de dag daarna aan 1 stuk door geslapen. Ik ben mijn bed nog even uitgekomen voor de wekelijkse yoga. Ook die nacht heb ik als een blok geslapen.

Ik kan het uiteraard niet plannen, maar ik zou het zeer relaxed vinden als ze nog even in mijn buik blijft zitten. Begin september mag het van mij gebeuren. Ik denk dat ik dan alle zaakjes wel op orde heb en genoeg uitgerust ben om aan de 'drukke' periode te beginnen.

Vrijdag Favorieten

Deze zinderende warme week ik snel voorbij gevlogen. Naast genieten van het zomerse weer in de tuin, heb ik een dag achter mijn neefje aangerend en een volle dag in Antwerpen rondgestruind op zoek naar de beste baby deals. Van al die drukte moest ik vandaag wel even bijkomen :).
Hieronder wat verfrissende favorieten van deze week, om nog even af te koelen voor het weekend.
Enjoy!

Favoriet afkoel-ijsje.

Favoriet afkoel-drankje.

Favoriete voornemen.

Favoriet hapje in de zon.

Favoriet babybed aankleding (gescoord in antwerpen).

Namen

We zijn er zo goed als uit. We weten in ieder geval wat de voor en achternaam gaat zijn van onze kleine spruit. Dat vind ik al heel wat. Met de naam vastgesteld, wordt ze ook wel heel echt. Ze is nu geen ongedefinieerde 'het' meer in mijn buik, maar mijn kleine meid.  

Vanaf de 20ste week hebben mijn man en ik er een sport van gemaakt om iedere dag een zo'n afschuwelijk mogelijke naam te verzinnen. We werden dan wakker en dan zei mijn man; en hoe gaat het met Shalita? en als ik thuis kwam zei ik dat Nanda veel bewogen had die dag. We hebben hier veel lol om gehad.

Toch moesten we ergens serieus worden. Ik heb vele sites en boeken doorgespit. Mijn man zat 's avonds op de bank namen te spuien. Soms waren we zo diep verzonken dat we opeens allerlei gekke namen een goede optie vonden. Die vielen later, toen we weer nuchter waren, direct af. We hielden lijstjes bij. Soms kwam er eentje bij en soms viel er weer eentje af. Een paar waren constant. Op een dag liep ik naar mijn man en ik zei; volgens mij moeten we haar gewoon <naam> noemen. Ja, zei hij. Dat is een mooie naam die we allebei leuk vinden. Dat was dus dat.

De naam voldoet niet aan al onze criteria. Tja, je kunt niet alles hebben. Ik ben er blij mee en ik vind dat het goed bij ons past. Het enige heikel puntje wat nu nog overblijft is de optionele tweede en derde naam. Zullen we vernoemen of laten we dat achterwege? Ik vind eigenlijk de naam van mijn schoonmoeder niet mooi (ja, ik voel me er enorm schuldig onder). Wil ik die dan vereeuwigen in de naam van mijn dochter? Wat ben ik toch een bitch, hé. En mijn moeder 'heeft' al een kleinkindje. Ik vrees dat ik neig naar niet vernoemen. Dat is wel een teleurstelling voor mijn schoonmoeder. Zij heeft beide zoons plechtig vernoemd en gedoopt/gevormd/enz. Ik zou dan niet vernoemen en niet dopen. Ai, ai, ai. Enige troost is dan dat de voornaam een gedeelte is van haar officiële naam. Dus dan kan ze zich toch een beetje vernoemd voelen :).

Vrijdag Favorieten

Mijn allereerste verlofweek zit er alweer op. Je zou zeggen dat ik zeeën van tijd heb om te bloggen, alleen ben ik nog nooit zo druk geweest :). Kraamzorg op visite, intake bij de opvang, foto-shoot, vriendin + dochter op bezoek en dan nog alle gewone dingetjes zoals wassen, supermarkt, enz. Heerlijk zo'n verlof, dat had ik jaren eerder moeten doen....
Zoals gebruikelijk hieronder mijn favorieten van deze week.
fijn weekend!

Favoriet moeder - dochter moment (voor de volgende keer :)

Favoriet wegdroom-moment.

 

Favoriete bloemen.

 

Favoriet lunch-idee.

Favoriete realiteits-check.

Samen wakker worden

In de ochtend worden mijn baby en ik samen wakker. Zodra ik mijn ogen open doe, is ze lekker aan het schoppen of draait ze haar kontje. Ik vind het gezellig. Laatst dacht ik; als ze dadelijk geboren is, dan word ik nooit meer zo wakker. Dat zou ik best jammer vinden. Over 6 weken vind ik het waarschijnlijk wel welletjes en wil ik dat ze eruit komt. Voorlopig vind ik het leuk met z'n tweetjes!

Foto-shoot

De foto-shoot is geboekt, hoor! Volgende week woensdag ga ik naar de fotograaf om mijn zwanger-zijn vast te leggen. Ik ben geen ster voor de camera, dus heb ik flink gezocht naar voorbeelden. De meeste vind ik wat afgezaagd en ik wil juist wat bijzondere foto's. Hieronder een greep uit de mijn inspiratie foto's.
Of kijk hier naar foto's van zwangere celebrities.

De lachende zwangere

Het gekke is, ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als tijdens mijn zwangerschap. Vaak hoor en lees ik over zwangerschapskwalen. Pijnlijke rug, bekkeninstabiliteit, hoge bloeddruk en ook de nog serieuzere klachten zoals zwangerschapsvergiftiging. Ergens heb ik daarom altijd rekening gehouden dat zwanger zijn, moeite kost. Nu ik bijna bij het einde ben, kan ik voor mezelf concluderen dat ik me juist beter voel dan normaal.

Mijn moeder schijnt dat ook te hebben gehad. Ze werd altijd de 'lachende zwangere' genoemd. Ook ik hoor vaak in mijn omgeving dat ik zoveel meer lach. Fijn om te horen (hoewel, was ik zo chagerijnig voorheen, dan).

Wat minder is, is dat (voornamelijk mijn mannelijke) collegas er van uit gaan dat ik niets meer zou kunnen. Voorbeeld? Nou, ik stond bij de lift en kreeg uit het niets de opmerking dat zwanger zijn vast heel zwaar is en bij het lopen naar de teammeeting gingen ze ervanuit dat ik niet met de trap zou kunnen. Dat ik uberhaubt nog liep! Een andere collega schetste het beeld dat ik thuis mijn man alles liet doen en ik op de bank zat orders te geven. Echt, waar halen ze deze ouderwetse opvattingen toch vandaan. Er is voor hen een hele duidelijke link tussen zwanger zijn en niets meer kunnen.

Ondertussen geniet ik van een heerlijke zwangerschap en over een weekje begint mijn verlof. Ben ik ook gelijk verlost van die rare opmerkingen!

Vrijdag Favorieten

Er is weer een week gekomen en gegaan. Wat gaat de tijd toch snel! Nog maar 1 weekje werken en dan ga ik al met zwangerschapsverlof. Daar heb ik enorm veel zin in :). Zoals vanouds hieronder mijn favorieten van deze week.
Enjoy!

Favoriete zwangerschaps-look.

 

Favoriet koffie-momentje.

 

Favoriet kleuter-meisje.

Favoriete gezonde snack.

Favoriete niet-zo-gezonde snack.

Vernoemen

Wat vind ik het lastig om een naam te bepalen voor onze kleine! Onze eisenlijst is ook niet gering. Uiteraard willen we dat het een mooie naam is, internationaal goed ligt, krachtig/pittig, het liefst kort, een bestaande naam (dus geen verzonnen klanken bijelkaar en dat een naam noemen), een lieve verkorting heeft voor de babyjaren, niet in de top 10 staat en ook nog niet in onze omgeving voorkomt. Zo, bescheiden lijstje, he :).

Van de week heeft mijn zus een deal met ons afgedwongen. Als de baby op haar verjaardag komt, dan zullen we haar vernoemen. Ik ben namelijk op haar verjaardag uitgerekend en ze was in een jolige bui. Het schijnt dat 5% daadwerkelijk op de uitgerekende datum bevalt, dus de kans dat de deal van kracht komt, is niet heel groot. Jammer eigenlijk. Ze heeft een mooie naam en dan ben ik van mijn dilemma af!

Ook weet ik nog niet of we haar de namen van de omas meegeven. Mijn zussen hebben dat wel gedaan. Mijn schoonmoeder zou het zeker waarderen. Zelf heeft ze haar kinderen ook vernoemd, mijn ouders weer niet. Lastig allemaal.

Ik heb nog 8 weken en dan zullen we toch echt een naam moeten hebben. Hoewel, grieken geven pas een naam bij de doop en tot die tijd heet de baby gewoon baby.

Vlekken

Vandaag zat ik om mijn werk voor de computer toen ik weer witte vlekken voor mijn ogen kreeg. Ik bedoel niet kleine vlekjes, maar echt lichtflitjes die het onmogelijk maken dat ik nog iets kan lezen op mijn computerscherm. De letters danste voor mijn ogen. Het gekke was dat ik dit gisteren ook al een paar keer had gehad. Na een kwartiertje verdwijnen ze weer.

Ik vond het best raar dus ging ik googlen op vlekken en zwanger. Daar kwam ik al snel verhalen tegen dat het een HELLP kenmerk was. O, jee! Acute HELLP kan dodelijk zijn voor moeder en kind, dus ik schoot een beetje in de paniek modus.

Voor de zekerheid heb ik een email gestuurd naar de verloskundige. Gelukkig stelde ze me vrij snel al weer gerust. Bij HELLP voel je je echt beroerd en zijn er tal van andere kenmerken, zoals tintelende handen, bandpijn en misselijk. 1 kenmerk op zich is dus geen aanleiding om te denken dat je HELLP hebt.

Ik heb het mezelf vandaag bijhoorlijk spannend gemaakt. Ik ben wel blij dat ik een check bij de verloskundige heb gedaan. Daar zijn ze voor, tenslotte.